- Ponza Racconta - https://www.ponzaracconta.it -

La poltrona del dialetto (27). Duie nnammurate

di Francesco De Luca

[1]

.

In questa terra piccola e lontana dagli eventi che fanno la storia, gli uomini hanno l’agio di coltivare i sentimenti. Di curarli nel loro fiorire.
L’autunno li sostiene e li incita a palesarsi. E chi li nota, seduto in poltrona, gioisce.

 

Duie nnammurate

Duie nnammurate stanno stritte vicin ‘u muro,
‘i lluce nce ‘a fanno a luvà ‘u scuro,
attuorno se ntratteneno ate cuppiette
e dint ‘u bar se ioche a tressette.
‘N ‘acquazzenella fina fina sta cadenno
e accumpagna ‘a sera ca ambresse scenne.
L’aria, ‘u mare, ‘i mosse d’a ggente
fanno capi’ ca uttombre s’appresenta
comme ‘u tiempo addo’ se sistemene ‘i cose:
‘i votte, ‘u lanzaturo, ‘i cimme ‘nfose.
E se sistemeno pure ‘i sentemiente
ca torneno a casa dopp ‘u sbandamento.
E se va ‘ncerca d’ u cauto sotto ‘i cuperte
e se sta tutt’ assieme quanno chiove a cielo apierto.
Ancora manca tiempo pe veni’ vierno,
putimmo sta sotto ‘u Municipio, attuorno,
a parla’ d ‘i cose ch’a vita ce ha preparate
mentre ‘i duie nnammurate se vaseno appassiunate.

 

Questa la versione recitata:

https://www.ponzaracconta.it/wp-content/uploads/2017/10/11-Traccia-11.wma [2]

[3]