





|
|||
‘A Miniera’A miniera di Franco De Luca * ‘A miniera è ancora ’na ferita che spacca u’ cuorpo d’i Forne.
Ne so’ passate d’anne, ma chelle muntagnole ianche, chillu fuosso scavato ricordeno i patemiente c’a ggente ha pruvato quanno purtava for’ i ruttune a taglimme ianca, ca spellava i’ mmane e ’ntussecava i purmune.
’A miniera era nu lavoro ca deve a’ magnà’, pure si faceva chiagnere tanta paisane. Pecchè famiglie intere perdetteno a casa e se ne ietteno a ll’ Elba. E addò ce steve ’na compagnia ’i core addeventaie terra arrevutata addò se poseno i’ rroie.
I’ nnave abbasce a Cala dall’Acqua incheveno i stive ’i cauline, e i’ ccase franavano, e ’a ggente se sperdeva ’ncerca ’i nu destino.
U’ sinneco Sandolo faceva finta ’i nun sape’, ma for’a casa soia ’a folla s’ammassava pe purta’ galline, pisce, ove e vino: “pecché u’ sinneco nuost’ adda stà chin’ ’i salute e tuost”. Cummannava c’a paura : e quanno i’ persone ’nse senteno sicure se venneno u’ coraggio e u’ futuro.
’A miniera spertusava Calicaparra. I’ montagnole cresceveno tutt’attuorno; u’ viento spanneva ’a porvere ’ncopp’ all’asteche addò ’nfettava ll’acque; ’a ggente mureva ’i silicosi; i’ vvie se scarrupaveno ma ’a miniera scavava senza perde ciato e ’a caulina faceva mercato.
I’ sòrde però nun venceno U’ dolore, ’a ricchezza nun leva ’a voce a chi soffre.
I Furnise libere du schiaffo ’i Sandolo addeventaieno Punzise e i Punzise se sentetten’ Furnise. Don Mario Vitiello chiudette ’a miniera, e a u’ bianchetto mettette u’ lucchetto
Nun fuie ’na preghiera, e nemmanco ’na pensata d’a matina a’ sera, fuie comme ’na primmavera ca s’abbattette ’ncopp’ u’ paese.
Pure don Gennaro sunaie i’ campane e Calicaparra uardaie cu’ speranze u’ dimane.
Ogge, doppo tant’anne, chella terra ianca e chillu scavo ’nfussato so’ comme ’na ferita aperta c’aspetta ’a sutura.
’Na terra maledetta, pare, “a terra d’u bianchetto”.
Franco De Luca (Marzo 2009) |
|||
Ponza Racconta © 2021 - Tutti i diritti riservati - Realizzato da Antonio Capone |
Commenti recenti