- Ponza Racconta - https://www.ponzaracconta.it -

Poesia. “‘O mare” di Eduardo De Filippo

[1]

Proposta da Ernesto Prudente

‘O mare

«’O mare fa paura».

Accussì dice ‘a ggente

guardanno ‘o mare calmo,

calmo cumme ‘na tavula.

E dice ‘o stesso pure

dint’ ‘e gghiurnate ‘e vierno

quanno ‘o mare

s’aizza,

e l’onne saglieno

primm’ a palazz’ ‘e casa

e po’ a muntagne.

Vergine santa…

scanza ‘e figlie ‘e mamma!

Certo,

pe’ chi se trova

cu ‘nu mare ‘ntempesta

e perde ‘a vita,

fa pena.

E ssongo ‘o primmo

a penza’ ‘ncapo a me:

«Che brutta morte ha fatto

‘stu pover’ommo,

e che mumento triste ch’ha passato».

Ma nun è muorto acciso.

È muorto a mmare.

‘O mare nun accide.

‘O mare è mmare,

e nun ‘o sape ca te fa paura.

Io quanno ‘o sento…

specialmente ‘e notte

quanno vatte ‘a scugliera

e caccia ‘e mmane…

migliara ‘e mane

e braccia

e ggamme

e spalle…

arraggiuso cumm’è

nun se ne mporta

ca ce straccia ‘a scugliera

e vveco ca s’ ‘e ttira

e se schiaffea

e caparbio,

‘mperruso,

cucciuto,

‘e ccaccia n’ata vota

e s’aiuta c’ ‘a capa

‘e spalle

‘e bracce

ch’ ‘e piede

e cu ‘e ddenocchie

e ride

e chiagne

pecché vulesse ‘o spazio pe’ sfuca’…

Io quanno ‘o sento,

specialmente ‘e notte,

cumme stevo dicenno,

nun è ca dico:

«’0 mare fa paura»,

ma dico:

«’0 mare sta facenno ‘o mare».

(Eduardo 1968)